ده ماه

امروز ٢٠ مرداد است.

پسرک ده ماهه من! دو ماه دیگر تا یک ساله شدنت باقی است و من فکر می کنم که این ۱٠ ماه چقدر زود گذشتند. ۱٠ ماهی که شبها درست نخوابیدم. ۱٠ ماه است که کنار هم هستیم. در حضور هم و در کنار با هم بودنمان گم شده است همه دلتنگیها. لبخندهای شیرینت تا عمق جانم نفوذ می کند.

وقتی بعد از ۵-۴ ساعت همدیگر را می بینیم انگار روحمان تشنه دیدار همدیگر می شود. دوست دارم این تشنگی را که بقیه لحظات با هم بودنمان را شیرین تر و پر بارتر می کند. با همه وجودم دوستت دارم.

پی نوشت: از روزه داری در این ماه مبارک رمضان که چیزی نفهمیدیم و بهره ای نبردیم ولی این کم شدن ساعات اداری + پاس شیر یک ساعته خوب حضی داده است به وجودمان که پسرکمان را ۳-۲ ساعتی زودتر ببینیم.