بازدید از بیمارستان شفا

سلام عشق مامانی.

من دیروز برای بازدید رفتم بیمارستان شفا. نمیخواستم برم تو بخشها اما شرایطی پیش اومد که مجبور شدم برم آخه میدونستم طاقت دیدن مریضهای سرطانی رو ندارم.از قضا رفتیم بخش اطفال،خدای من بخش پر از بچه های کوچیک بود که سرطان داشتن و در بینشون حتی نوزاد یک ماهه هم بود و خیلی هاشون به خاطر شیمی درمانی کچل شده بودن.به بخشهای دیگه هم رفتیم که واقعا ناراحت کننده بود.از یک طرف دلم برای مریضها و خانوادشون می سوخت و از طرفی دیگه برای پرستارها چون واقعا کار سختی دارن که اجرشون رو فقط خدا میتونه بده.

عزیز مامان

وقتی دیروز رفتم خونه احساس کردم  دارم مریض میشم.بعد از مدت زیادی سرما خوردم.انگار از بیمارستان دیروز بود که رفتم.الان هم حالم خیلی بده و با وجود خوردن قرص های مختلف  بهتر نشدم.

گل پسر مامانی

از دیروز تا حالا پیش خودم فکر میکنم که چطور باید خدا رو شکر کنم .اگه ما تمام شبانه روز رو به خاطر سلامتی شکر کنیم واقعا کمه.

از دیروز تا حالا حال ندارم.بیمارها یک لحظه هم از ذهنم دور نمیشن.

اما حالا میخوام از کار جالبی که شده بود براتون بگم.مردم خیر یک ساختمان برای همراهان مریض درست کرده بودن که تقریبا کامل شده بود اما تجهیزش مونده.خدا خیرشون بده چون مریضهای سرطانی زمان زیادی بستری هستن و همراهاشون در گرما و سرما آواره هستن.

خدای خوب و مهربون همه مریضها رو شفا بده.خدایا هیچ بنده ای رو ناامید نکن.