روزهای مادرانه
روزهای مادرانه مادر بودن ناگهان آدم را ارزشمند می کند. ارزشی که هیچ چیز نمی تواند به آدم بدهد. همین که می بینی فرشته کوچک معصومی هست که تو (همین تو آدمی که هیچ ارزش خاصی نداشته ای) منبع آرامشش هستی و وقتی می بینی آغوشت می تواند تپش قلب این امانت خدا را آرام کند... احساس میکنی ارزشمندی. این روزها با خودم میگویم «خوب شد علی هست. این طوری احساس نمی کنیم خدا وقتش را برای آفرینش ما تلف کرده! لااقل به یک دردی خوردیم.»
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
