نمی توانم
نمی توانم نمی‌توانم صبح‌ها عضلاتم را کش و قوس بدهم؛ عضله پشت پایم می‌گیرد.
نمی‌توانم از پله‌های بلند بالا بروم؛ زانویم درد می‌کند.
نمی‌توانم ناخن‌هایم را گرد بگیرم؛ لبه‌هایش فرو می‌رود توی انگشتم.
نمی‌توانم لپ‌تاپم را با خودم ببرم؛ کمرم درد می‌گیرد .
نمی‌توانم آب یخ بخورم؛ دندان‌هایم تیر می‌کشد.
نمی‌توانم...*
پانویس اول
می‌گوید: چقدر درب و داغونی!
می‌گویم: بذار یه بچه دنیا بیاری؛ بهت می‌گم!
حاملگی نه ماه نیست. یک ماجراست که در 9 ماه شروع می‌شود و تا آخر عمر کش می‌آید.
*
پانویس دوم
علی را ببین!
حتی اگر قبل از بچه‌دار شدن کسی به من همه این‌ها را گفته بود و البته می‌توانست بگوید که چه عشق عظیمی نصیبم می‌شود، باز بچه‌دار می‌شدم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
